2014

Geen idee of een "jaarverslag" normaal is in Blogland.
Maar ik vond 2014 bijzonder genoeg om een blog aan te wijden.

Waar we dat jaar rustig begonnen, kwam er in april even een heel heftig moment.
Mijn man kwam weer op straat.
Zomaar zonder pardon en zonder duidelijke reden.
Hij had hier echt last van. Lag veel wakker en dit had zijn weerslag op ons gezin.
Er zijn dit jaar momenten geweest dat ik dacht dat ons huwelijk dit jaar zou stranden.
Gewoon omdat ik er geen zin meer in had zo...
En ondanks dat hij veel solliciteerde en zelfs veel gebeld werd, duurde het dit keer wat langer allemaal.
Na bijna 3 maanden kon mijn man weer ergens aan het werk. Hij had het er niet echt naar zijn zin.
Maar hij had weer iets meer om voor te leven.
Ja, mijn man is een echte man. Die niet thuis kan zitten. Hij moet "op jacht" voor zijn gezin.
Daar heb ik best wel bewondering voor. Ik zie het om ons heen ook anders.
Helaas was dit werk na 6 weken al weer klaar en zat hij weer thuis.
Gelukkig voelde hij zich nu niet zo erg op straat gezet.

Ook met de kinderen vond ik het dit jaar heftiger dan andere jaren.
Dat zou aan mij kunnen liggen. Heel goed natuurlijk!
Bovenstaande speelt hoogstwaarschijnlijk ook een rol hierin.
Maar ook op school had Thomas moeite met doen wat er van hem werd verwacht.
Dit tot grote frustratie van vooral mij.
Ondanks dat ik best weet dat groep 3 heel wat doet met een kind van net 6.
Ik zag een kind wat meer dan moe was, wat ongelukkig was en wat moeite had met opletten en stil zitten. Ook zijn vriendjes wisten hier op geraffineerde wijze misbruik van te maken.
Hier moest ik echt mee aan de slag! 
En dat heb ik gedaan!

Maar gelukkig waren er ook veel leuke dingen!
Mijn man solliciteerde zich helemaal suf.
Hij deed echt alles wat hij kon! Dat zag ik echt wel, ondanks mijn gemopper.
Want hij was nu op mijn "werkterrein". En dat werkte gewoon niet...
Op die ene donderdagavond, een dag voor mijn verjaardag, kwam daar een telefoontje.
Manlief moest met spoed  solliciteren op de plek waar hij nu werkt.
Ja, waar hij nu werkt!
Op mijn verjaardag mocht hij al op gesprek. De maandag erop mocht hij komen "proef draaien". Diezelfde avond lag er een prachtig contract voor ons op tafel!
Om eens rustig door te nemen of manlief dit wilde ondertekenen.
Eigenlijk hebben we geen moment getwijfeld!
Het booreiland, waar we ons al op aan het richten waren, was niet meer nodig!

Wel jammer van die dag dat ik jarig was.
Ik had in mijn hoofd de ruimte niet meer om te kunnen anticiperen. Ik kon niet meer flexibel zijn en meebuigen.
Ik brak die dag dan ook letterlijk.
Niet echt leuk op je verjaardag... Ik heb het dan ook nog niet eerder gevierd met dikke rode ogen...

Gelukkig lijkt die dag eerst even de laatste "zware" dag.
We gaan er vanuit dat we de 7 zware jaren nu eerst gehad hebben. :)

En de kinderen?
Ja, daar gaat het nu fantastisch mee!
Ik heb ontzettend hard gewerkt hier aan!
Met hulp van een aardige collega-gastouder, die werkt met homeopathische druppels.
Dit bleek voor ons, Thomas en mij, de uitkomst!
Ook schreef ik mijn hele bevalling nog eens uitgebreid op papier. Van begin tot eind.
Dit bleek niet overbodig. Het bleek zelfs heel goed te werken!
Ik kreeg zelfs complimenten hiervoor van beide juffen!
Ik pinkte dan ook wel een traantje weg tijdens dat gesprek.
Want wat voelde ik me goed en gelukkig!
Wat ben ik hard geweest de afgelopen jaren voor mezelf, en voor mijn gezin!

Het mooiste voor mijzelf dit jaar, vond ik toch wel dat er een gastblog van mij op de website van Tischa Neve is geplaatst!
1 van mijn doelen was om meer te gaan schrijven. Dat heb ik zeker waar gemaakt!
En die publicatie voelde voor mij toch als een soort van kroontje!

Wij gaan het nieuwe jaar vol vertrouwen tegemoet en we sluiten 2014 af met een goed gevoel!