Pesten

Ik ben daar dus echt allergisch voor, voor pesten!
Het is mijn grootste angst, dat 1 van mijn kinderen op school gepest wordt.
Wat eigenlijk weer ave rechts werkt...

Ik ben zelf jaren lang gepest.
Niet dat ik werd geschopt of geslagen ofzo.
Maar stiekem.
Misschien was ik ook wel een makkelijke "prooi".
Onzeker vooral.
En iets steviger dan het gemiddelde kind.

Maar als je als 12-jarige liever dood wilt zijn omdat je geen enkele vriendin denkt te hebben, dan zit er iets niet goed!

Gelukkig heb ik me hier door heen kunnen slaan.
Ik heb nu een paar fijne vrienden die er altijd voor me zijn!
Ik heb een lieve man die mij het gevoel geeft dat ik de mooiste en de beste ben!
En ik heb 2 schatten van zonen!
Ik kan het verleden achter me laten.

Maar nu heb ik een zoon die sprekend op mij lijkt. Vooral qua karakter.
En misschien een beetje zijn onderkin die hij van mij geërfd moet hebben.
Ik merk dat ik er op gefocust ben dat hij maar leuk gevonden wordt...
Niet goed natuurlijk!
Gelukkig wint mijn verstand het van mijn gevoel.
En kan ik het steeds beter loslaten, maar vooral relativeren.

Maar sta ik op het schoolplein en zie ik iets gebeuren, dan gaan alle haren nog altijd rechtovereind staan!
Het liefst ren ik erheen om het op te nemen voor de zwakste op dat moment.
Om die dingen te zeggen die ik als kind nooit durfde te zeggen...
Dat zal wel nooit veranderen...