maandag 2 februari 2015

Homeopathie

De ene wil er niets van weten en vindt het heel zweverig.
De ander is ermee bekend en is fan.
Bach Bloesem.
Of eigenlijk gewoon homeopathie.
Ook wel bloemetjeswater genoemd.

Ik kende het tot voor kort niet. Maar op het schoolplein hoorde ik positieve verhalen.
Ik ben me er in gaan verdiepen en ben in gesprek gegaan met iemand die hier al 25 jaar mee werkt.
Niet voor mezelf maar voor onze oudste zoon.
Niet omdat hij ziek was of een rotkind.
Maar omdat hij niet lekker in zijn vel zat. En dit had zijn uitwerking thuis en op school.
Thuis had ik met hem een constante strijd. Op school had hij heel veel moeite met opletten.
En dat is niet handig als je 6 bent en net in groep 3 zit.
In principe ben ik geen voorstander van medicijnen. Of van je kind in een hokje plaatsen!
Dit nam ik zeer zeker mee in mijn overwegingen.
Ik had dan al veel geprobeerd met voeding. Omdat ik van mening ben dat dit ook veel met je doet. Dit hielp wel iets, maar niet opvallend veel.
Wat voor mij de keus vergemakkelijkte was waarschijnlijk wel dat ik van huis uit bekend was met homeopathische medicijnen en dat ik hier eigenlijk altijd heel tevreden over ben.
Omdat het voor mij werkt, en bovenal omdat het natuurlijk is en niet chemisch. 

Ik ben het, na het gesprek wat ik had, gaan proberen.
En waar iedereen me waarschuwde dat de klachten eerst zullen verergeren, merkte ik meteen een paar hele positieve veranderingen.
Zo zocht hij ineens contact met ons. De eerste dagen had ik ineens een dreumes van 6 jaar aan mijn been hangen! Nog nooit had hij zich aan mij vast geklampt!
Hij zag er ontspannen uit en ging gewoon slapen wanneer we hem op bed brachten.
Waar hij eerst al ging huilen als ik nog maar naar hem wees, nu was hij rustig.
Ik wist niet wat me overkwam!

Zelf zat ik ook niet stil. Ik schreef mijn hele bevalling op papier.
6 kantjes bomvol. Het was ook allemaal niet niks, maar dat later.
En zo bijzonder, hoe dit iets met mij deed. Hoe dit iets met ons deed!
Ik begon mijn oudste zoon ineens met hele andere ogen te zien.
Ik voelde ineens zo veel meer liefde voor hem...

Om de positieve veranderingen nog meer door te voeren hier, ook voor mijzelf, ben ik toen zelf ook met Bach Bloesem begonnen.
Zo vreemd, om ineens te denken: die meneer met die hond, die mij elke ochtend vriendelijk groet, doet dit omdat hij mij echt een vriendelijke vrouw vind!
In plaats van de toch wat negatieve gedachte: die meneer is gewoon beleefd naar mij...
Of om ineens weer zingend door het leven te gaan. Ik geniet nu zoveel meer van de kleine details nu het stemmetje in mijn hoofd groeit en zegt: ik ben ik en ik mag er zijn! 

Mijn hele leven heb ik al een muur om mij heen, gevoelig als ik ben.
Die brokkelt nu in alle hevigheid af! Wat ergens ook nog best eng is, als je al 33 jaar dezelfde negatieve gedachten in je hoofd hebt.

2 opmerkingen: