Conflict

Mijn hele leven doe ik het al, conflicten uit de weg gaan.
Een enkele keer laat ik mijn stem horen.
Meestal is mijn man dan het bokje...

Maar waarom doe ik dat toch?
Waarom vind ik het zo moeilijk om gewoon nee te zeggen?
Zonder dat ik me daarna schuldig voel en mezelf afvraag of ik toch niet wat meer moeite had moeten doen...
Waarom ga ik niet gewoon in verweer als ik het niet eens ben met iemand...
Waarom zeg ik niets als iemand mijn verhaal of mening in twijfel trekt?!

Nog erger vind ik het, wanneer ik merk dat mensen gebruik maken van deze onzekerheid.
Dat ze me gewoon iets mede delen en niet iets overleggen.
Of zelf gewoon hard nee zeggen, wetende dat ik er toch niet tegen in zal gaan...
Of gewoon door me heen praten als ik mijn mening toch eens bij de ander wil duidelijk maken.

Stoor ik me hier lang aan, dan barst natuurlijk eens de bom.
Dan gooi ik ook alles eruit.
De oude koeien vliegen je dan om de oren!
En je kunt je maar beter bergen.

Daar maak ik voor dit jaar dan ook een mooi doel van.
Ik zal het niet meer zover laten komen.
Want ik weet natuurlijk best dat ik bij mezelf zal moeten beginnen om hier verandering in te brengen!
In ieder geval ga ik mijn best hier meer voor doen.
Ik zal eens wat vaker nee zeggen, en eens wat vaker mijn mening als waarheid laten meetellen.