Eten

Er is maar 1 ding wat ik echt niet lekker vind. Dat zijn boontjes.
Mijn man is juist gek op boontjes.
Dat is behoorlijk best lastig...
Ik weiger aan tafel uitzonderingen te maken. We eten hier wat de pot schaft.
Maar ja, dat zou betekenen dat ik ook boontjes moet eten...
Ik heb een tijdje gewoon geen boontjes klaar gemaakt. Dat werkte prima.
Op de enkele mopper van manlief na dan...
Toen deed ik een tijdje wel boontjes koken, maar dan at ik later. Onder het mom van: mama heeft het even te druk.
In de tijd dat ik nog avonddiensten had, was het geen enkel probleem. De, toen nog 2 heren, aten toen geregeld boontjes als ik weg was. Niemand die er last van had.

Maar ja, kleine kinderen worden groter en avonddiensten heb ik nooit meer, aangezien ik nu thuis werk. Dus dit trucje gaat niet meer op nu...
Erg pedagogisch verantwoord is het natuurlijk ook niet...
En om het nog erger te maken, er ligt hier ongeveer 10 kilo boontjes in de vriezer. Vers uit eigen tuin!
Ik heb ze persoonlijk gedopt en ingevroren. Ongeveer een week lang was ik hiermee onder de pannen! En bij elke boon dacht ik: Ik lust niet eens boontjes! Ik lust niet eens boontjes!
Als een mantra herhaalde zich dit steeds in mijn hoofd...
Aan het einde voelde ik mijn armen bijna niet meer, laat staan dat ik mijn vingers nog kon bewegen! Dan heb ik het nog niet eens gehad over het zwarte zand aan de randjes van mijn nagels! Ik geloof dat het een maand duurde voordat ik dat schoon had...

Dus zo nu en dan moet ik ze wel klaar maken...
Afgelopen week was zo'n dag dat ik ook echt super druk was. Dus boontjes uit de vriezer met een karbonaadje was ook echt een goede optie.
En als ik mijn drie heren mag geloven zijn ze ook echt heel erg lekker! Zoals bijna alles vers uit eigen tuin lekkerder is. En natuurlijk ook erg gezond.
Maar ondanks dat ik, heel fout, echt druk was, kreeg ik toch vragen van mijn kinderen...

Misschien moet ik toch maar eens proberen of ik me er niet overheen kan zetten...
Ze zeggen tenslotte toch altijd dat je smaak elke 7 jaar verandert?