Bubbel

Die Bubbel waar sommige moeders in leven, hoe doen ze dat toch??
Die Bubbel waardoor ze er heilig van overtuigd zijn dat alleen hun eigen kind de leukste, de beste en de goeiste is...
Zooow ontzettend irritant vind ik dat!
Dat je dat in gesprek bent, en dat het alleen maar over de kinderen van je gesprekspartner gaat... Die kan al zo goed praten! Die tekent al poppetjes als een 7-jarige! 
Of, zoals mijn schoonmoeder altijd zegt, hij speelt piano met zijn tenen!
Waarom kunnen mensen niet gewoon doen?
Waarom moet het altijd meer en beter?
Leg je daar mee niet een enorme druk ook op je kind?

Oke, natuurlijk moet je altijd positief blijven over je kind!
Maar overdrijven is ook een vak, of niet soms?
En ik kan me ook niet voorstellen dat die andere schatjes nooit eens stout zijn!
Die van mij in ieder geval wel!

Zelf probeer ik daarom altijd nuchter te blijven als het om onze kinderen gaat.
Want achter die mooie blonde koppies en blauwe ogen, schuilt heel wat kattenkwaad!
Zo lief als ze er uit zien, zo brutaal kunnen ze zijn!
Ja, ze gaan keurig volgens "het boekje". 
Maar onze kleine/grote man loopt net zo goed tegen allerlei dingen aan op school waar we van te voren echt geen rekening mee hadden gehouden!
Gelukkig maar dan dat hij blonde haren en blauwe ogen heeft. Dat helpt hem tot nu toe goed!

En heus, we zijn ontzettend trots op onze beide mannetjes!
Ze hebben allebei hun eigen mooie en goeie dingen.
Ze zijn allebei heel sociaal en onze kleine/grote man kan gewoon al lezen!
En ons draakje kan zo goed en lief helpen! (als hij zin heeft)
Voor ons zijn ze absoluut de beste, de leukste en de goeiste!
Maar wanneer ik in gesprek ben over onze kinderen, dan hou ik mezelf een beetje in. Dan sta ik open voor andere dingen en mensen.
Ik zou het zo leuk vinden als "die andere" moeders dat ook eens deden.