Allereerst het verschil tussen mannen en vrouwen.
We weten allemaal dat een man doet of hij bijna dood gaat, maar dat hij in werkelijkheid alleen maar een beetje verkouden is.
Terwijl een vrouw (en als je moeder bent nog een beetje meer) door zal rennen, ook al heeft ze 40 graden koorts en valt ze bijna om.
Maar dit is niet het enige verschil.
Want ik verbaas me erover hoe mensen kunnen denken.
Wanneer ik verkouden ben, lees: snotterig en ik hoest, ben ik niet grieperig.
Toch krijg ik dan geregeld de vraag of ik ziek ben.
Nee, ik ben niet ziek, ik ben alleen maar verkouden!
Daarbij zijn er ook mensen die zichzelf ziek noemen bij bovenstaande klachten.
Ik weiger daar aandacht aan te schenken. Al ligt het er natuurlijk wel aan wie. Sommige mensen klagen gewoon nooit.
Ziek is in mijn beleving, en wat ik in mijn opleiding als Verzorgende-IG heb geleerd, iets met koorts op zijn minst. Zere ledematen, en flinke hoofdpijn enzo.
Waarom zijn die ideeën zo verschillend bij iedereen?
Hoe kan dat, dat we niet allemaal hetzelfde idee hebben bij het woordje ziek?
En waarom "klaagt" de een al bij een klein verkoudheidje, terwijl je een ander nog niet hoort bij 40 graden koorts?
Dat is nou iets wat ik me echt afvraag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten