Vandaag toch even een dip. Maar dit kan ook een andere reden hebben.
Gelukkig kan ik me vrij snel herpakken. En dat merkt zoonlief ook: je bent nu wel weer lief tegen ons mama!
Tussen het schoonmaken door heb ik mijn ontbijt genuttigd. Ja, heel erg fout! Maar in de bende die ik zag kon ik ook niet zitten...
En zo altijd nog beter dan helemaal niet ontbijten.
Toen ik tijdens het schoonmaken mijn rust gevonden had, ergens tussen het oud papier op het aanrecht ;) , heb ik alle tijd genomen om fruit te eten met mijn schattenboutjes. En dat was maar goed ook want draakje nam mijn tijd ook! (Zelluf doen mama!)
Naast het feit dat mijn huis er weer netjes uit ziet en ook weer schoon ruikt door al dat gepoets vandaag, helpt het me ook van mijn negatieve energie af. Arme kinderen!
En het regent toch de hele dag. Dus prima combi vind ik zelf!
Maar ondanks dat ik vandaag ook goed bezig ben met het eten, heb ik om vijf uur echt wel even weer een dip. Ik snauw iedereen in mijn buurt af...
Ondanks dat het hongerige gevoel aanzienlijk minder is vergeleken met de afgelopen dagen.
Het avondeten, rode kool, aardappelen en een gehaktbal, valt goed. Ik heb de hele avond geen hongerig gevoel weer!
Zou mijn lijf al beginnen te wennen?!
Als manlief om tien uur toch wat wil snaaien doe ik ook niet mee.
Wanneer ik hem vraag of hij het niet opvallend vindt dat de bewuste cake al een week in de kast ligt, zegt hij dat hij dat niet gezien heeft. Maar dat hij het wel hoog tijd vind dat wij (!) de cake dan maar eens aanbreken. Dat ik dat niet doe verbaasd hem wel. Maar hij vraagt niet verder. Best irritant soms om een man te hebben die alles kan eten zonder ook maar een gram aan toe komen!
Ik vertel het hem nog steeds niet en loop naar boven.
Ondertussen sta ik wel echt op het punt om alles op te biechten!
Hoe lang nog voor het hem opvalt!?
Liefs,
Roelfien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten