Het was een stomme datum, waar hij in de toekomst vast vreselijk mee gepest zou worden!
De kans leek me ook heel erg klein, dat hij die dag uit zou zoeken om geboren te worden.
Tenslotte was ik op die dag exact 37 weken zwanger.
En toch deed hij het!
Roan werd geboren op zondag 1 april 2012...
We zijn er heilig van overtuigd dat die datum ook niet anders had kunnen zijn.
Hij is een grapjas, dus die datum past goed bij hem!
Het was 3 dagen na de controle in het ziekenhuis.
Die controle in het ziekenhuis waarbij mijn bloeddruk ineens veel te hoog bleek.
Die controle waarbij nog 1 echo werd gemaakt om hem op te meten en waaruit bleek dat ook onze tweede zoon een flinke knul was.
Wat op zich niet heel gek is, aangezien ik zwangerschapsdiabetes had. En niet zo'n beetje ook!
Het was die controle, dat mijn gynaecoloog me vroeg of ik zou gaan voor een "normale" bevalling of een geplande keizersnede. Aangezien ik al bijna 8 maanden als een berg opzag tegen dat laatste moment van mijn zwangerschap (zie mijn blog: September 2008), koos ik nu voor een geplande keizersnede. En dat leek de gynaecoloog een verstandige beslissing.
De dag dat onze zoon geboren zou worden werd gepland op 11 april. Ik zou dan 38 weken en een paar dagen zwanger zijn.
Ik denk dat op dit punt mijn bloeddruk weer daalde naar een juiste hoogte...
Zoals gezegd, 3 dagen later melde onze zoon zich spontaan.
Midden in de nacht werd ik wakker. Ik moest naar het toilet, en wel snel!
Maar ik kon niet uit bed komen! Mijn man lag ongeveer over me heen... Hij sliep net een half uur na een gezellig avondje borrelen. Tenslotte zou het nog zeker een week duren voordat ik ging bevallen. Hoe naïef konden we zijn!
Ik denk dat ik ongeveer 4 keer terug naar het toilet ben gegaan en telkens schoon ondergoed aan heb gedaan. Zou het een blaasontsteking zijn?
Ik heb uiteindelijk het ziekenhuis gebeld voor advies.
Het advies luidde: Kom deze kant maar op, we maken de gynaecoloog wakker en de OK klaar voor je!
BAM!
Die had ik niet zien aankomen!
Op dat moment begonnen we weeën ook lichtjes op gang te komen. Misschien had ze toch gelijk...
Maar zie een man maar eens wakker te krijgen, terwijl hij net slaapt, na een week hard werken en een avondje borrelen!
Dat lukte niet! Ik kreeg vooral moppers, dat ik zijn enige vrije dag niet mocht verpesten.
Dat zijn "vakantie" begonnen was, kwam niet aan...
En zie maar eens de ingeplande oppas te bereiken!
Zo'n mooi rooster had ik in mijn agenda staan, maar mijn ouders namen niet op...
(hoe kon ik weten dat ze een mobiel naast het bed hadden liggen! Ze hebben niet eens bereik in huis!)
Ook mijn zusje weigerde... Die hing weer op zonder ook maar 1 woord te zeggen, zonder ook maar mij de kans te geven iets te zeggen...
Gelukkig heeft ze een heldere man: Wie belt jou om 2u in de nacht?? Je zus?! Zou je dan niet even snel terug bellen??
Op dat moment belde ik alweer: Kunnen jullie deze kant op komen? Ik moet naar het ziekenhuis!
Waarop mijn zus vroeg: Nu?!
Eeehh, nee, doe maar over 3 weken!
Tegen de tijd dat mijn zus er was, leek manlief wakker genoeg. Mopperend bracht hij me naar het ziekenhuis. Weigerde ook daar mijn sieraden in de tas te doen, want we zouden ieder moment weer naar huis gaan!
Ik geloof dat het kwartje bij hem pas viel toen hij zo'n mooi blauw pak aan kreeg. Met bijpassend mutsje en mondkapje.
Zo gestrest als de bevalling van Thomas was, zo rustig was het nu.
Ik kreeg alles bewust mee. Probeerde nog via een lamp boven de operatietafel mee te kijken.
Bang was ik niet!
Toen Roan om 5.11u geboren werd begon hij meteen te huilen.
En hoe!
Ik moet met het schaamrood op de kaken toegeven dat het eerste wat ik dacht was: kan hij nog terug?!
Gelukkig mocht Roan meteen bij mij. Terwijl hij bij mij lag werd de operatie afgerond.
En ook op de verkoeverkamer mocht hij bij ons blijven, en gaven we hem zelf zijn eerste flesje.
(jaja, ik weet dat borstvoeding beter is! Maar na nare ervaringen koos ik nu voor de fles)
Wat een fijne ervaring was dit, na de stress van mijn eerste bevalling!
Hij is onze allerliefste Mop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten