33...

Vorige week was ik jarig.
Ik mocht maar liefst 33 kaarsjes uitblazen...
Ik heb iets tegen oneven getallen... 33 vind ik dus helemaal niks...

De stress rondom het werk van manlief stond me die dag ook niet aan.
Dus ik was geen leuke jarige...

Gelukkig heb ik hele lieve mensen om mij heen.
Ze kwamen me allemaal opvrolijken en helpen!

En verwend worden, daar kan ik dan wel weer blij om worden.
Zo kreeg ik van mijn zus een bakboek. Met de mooiste en lekkerste recepten zonder de slechte suiker.
Van mijn vriendin kreeg ik een weegschaal...
Die had ik tot nu toe dus uit ons huis weten te houden.
Nu moet ik er wel op gaan staan.
Ik kwam zaterdagmorgen, met mijn katertje, tot de conclussie dat de weegschaal en ik voorlopig nog geen vrienden zullen zijn.
Maar zwart op wit zien hoe het gesteld is, daar is toch ook niks mis mee eigenlijk.
Ik hoop dat ik dat over een paar maanden nog steeds zal zeggen.
Want voorlopig heb ik nog een lange weg te gaan!

Gelukkig is er nu voor ons weer licht aan de horizon, zoals ik deze week al eerder schreef.
Dus de sportschool is voor mij nu een heel stuk dichter bij dan een half jaar terug!
Want als je een hekel hebt aan hardlopen of wandelen, dan moet je wel iets anders doen.
En ja, ik kan de trap op lopen, heen en weer. 
Maar laten we eerlijk zijn, wie houdt dat een maand vol?!

In ieder geval heb ik mijn goede voornemens alvast paraat staan voor 2015!