Storm

Het is echt waar!
Mijn kinderen zijn totaal wild wanneer er storm op komst is.
Meestal heb ik het zelf nog niet in de gaten.
Ik loop dan vooral op ze te mopperen.
Dat een bank is om op te zitten. Dat er in huis niet gerend mag worden. Dat het in huis geen speeltuin/gymzaal is.
En dat ze nu eindelijk eens moeten gaan spelen in plaats van ruzie maken!

En wanneer ik dan klagend mijn moeder bel, omdat ik me echt geen raad meer weet,
dan zegt mijn moeder alleen maar: ja kind, we krijgen storm.
En als ik dan eens oplet tijdens het nieuws, dan blijkt ze weer eens gelijk te hebben!

Dus toen ik deze week op allerlei social media las dat er een orkaan deze kant op komt, was ik voorbereid!
Ik zette de knop om in mijn hoofd. Ik zette thee, wat ze kregen met koekjes en we deden spelletjes aan tafel.
Geen wilde dingen.
En dat werkte heel goed. Totdat manlief thuis kwam.
Toen gingen ze ineens weer rennen en schreeuwen en dingen kapot maken.

Vals keek ik mijn lief aan. Heel erg vals!
Want ruzie maken waar de kinderen bij zijn mag natuurlijk niet. Niet pedagogisch verantwoord enzo...
Maar ik had wel heel erg veel zin om op dat moment heel erg hard te schreeuwen!
Nog harder dan alle kinderen bij elkaar.

Maar ja, dan tel ik maar eens weer tot 10 (of 100) en probeer ik te onthouden dat elke fase weer voorbij waait...
Dus ook deze.