Voor het grootste gedeelte spelen we een spel: Breng je kind groot.
Een hoop fantasie heb je voor dit spel wel nodig, wil je er heelhuids afkomen.
En humor, ook heel belangrijk.
En ohja, soms is het handig als je goed kan tellen. Zeker tot honderd.
En eigenlijk liggen de bovenstaande dingen mij wel.
Niet dat ik op een podium zou willen staan, maar ik kan heel theatraal zijn.
En ook goed tellen ondertussen.
En ik vind het reuze grappig als mijn jongste telg zichzelf weer in een benarde positie heeft gemanoeuvreerd. Hij zit namelijk dagelijks vast met zijn arm, hand of vingers.
Dus ik denk dat ik ook een vinkje kan zetten bij humor.
Maar goed, het feit dat ik theatraal ben en humor heb, betekent niet dat andere mensen dat hebben.
Dus als ik in de winkel heel hard schrik, schrikt iedereen om mij heen!
Als ik me er dan probeer uit te praten, dan krijg ik meestal geërgerde blikken.
Om eerlijk te zijn zie ik daar dan ook wel weer de humor van in.
Ik heb tenminste op dat moment mijn kinderen weer in mijn buurt, zonder dat er een pot jam op de grond kapot is gevallen.
En dat telt (!) voor mij het meeste!
En natuurlijk is het overdreven om te zeggen dat het ouderschap te vergelijken is met het theater. Ik weet natuurlijk ook best dat het een serieuze zaak is.
Maar laten weten er nou met z'n allen iets luchtiger over doen. Dan wordt het vast allemaal wat makkelijker.
